Η βία είναι πολύ σχετική έννοια που αλλάζει στο χρόνο και στο χώρο. Σήμερα μιλώντας για τη βία κατά των γυναικών, απομονώνουμε κάποιες πράξεις, οι οποίες μέχρι πρότινος θεωρούνταν κοινωνικά αποδεκτές, τώρα όμως τις καταδικάζουμε. Η συμπεριφορά αυτή αν και κοινωνικά αποδεκτή πολλές φορές (π.χ. τα εγκλήματα πάθους σε προηγούμενες δεκαετίες) εντούτοις είναι νομικά τιμωρητέα σύμφωνα με αντίστοιχους νόμους καθώς και σύμφωνα με διεθνείς συνθήκες, διότι αποτελούν καταπάτηση των δικαιωμάτων της γυναίκας στη συνολική σφαίρα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η κουλτούρα μιας κοινωνίας για τη βία και οι αντιλήψεις που έχουν οι άνθρωποι γι’ αυτή, αντικατοπτρίζεται πολύ καλά και στη διάκριση που κάνουν οι κοινωνικές ομάδες στα δύο φύλα.
Αυτή η διάκριση ονομάζεται σεξισμός.
Ανάλογα με την οικογενειακή, κοινωνική και πολιτισμική σφαίρα στην οποία ζουν οι γυναίκες μπορούμε να διακρίνουμε τρεις μορφές σεξισμού:
Απροκάλυπτος σεξισμός: Λειτουργεί όταν μια κοινωνία μεταχειρίζεται τις γυναίκες με έναν καθαρά επιβλαβή και άνισο τρόπο. Διαδεδομένη φυσική βία, τιμωρία στη γυναίκα την ίδια όταν βιάζεται, παράνομη καταδίκη σε θάνατο για τη σεξουαλικότητά της (εγκλήματα τιμής), διακρίσεις ως προς τις παροχές υγείας που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή της, εξευτελιστική γλώσσα για το γυναικείο φύλο, άνιση μεταχείριση από το νόμο, άνιση μεταχείριση στο χώρο εργασίας, διακρίσεις στην εκπαίδευση, προδιαγραφές που εμποδίζουν την αυτόνομη και φυσική εξέλιξη της γυναίκας, γενικά διακρίσεις που την καθιστούν πολίτη δεύτερης κατηγορίας και την περιορίζουν στο ρόλο της μητέρας και της νοικοκυράς.
Κεκαλυμμένος σεξισμός: Ο μοντέρνος κεκαλυμμένος σεξισμός στις δυτικές κοινωνίες εμφανίζεται κυρίως στο χώρο εργασίας. Είναι σκόπιμος, κρυφός και συχνά εχθρικός. Αυτή η συμπεριφορά έχει ως στόχο να φέρνει τις γυναίκες αντιμέτωπες με παγίδες, ώστε να αποτυγχάνουν. Αιτήσεις για εργασία χάνονται, προαγωγές δεν πραγματοποιούνται, η φωνή των γυναικών δεν ακούγεται στις συσκέψεις και στα ΜΜΕ. Υποκρύπτονται αρνητικοί χαρακτηρισμοί του σώματός τους και επιθετικότητα. Μέτρα για την προώθηση των γυναικών δε λαμβάνονται με τη δικαιολογία ότι δεν χρειάζονται τέτοιες διευθετήσεις και με τον ισχυρισμό πως τα φύλα σήμερα απολαμβάνουν ίσα δικαιώματα.
Υποσυνείδητος σεξισμός: Παρόλες τις προσπάθειες να πιστέψουν και να εφαρμόσουν την κοινωνική ισότητα των γυναικών, οι περισσότεροι άνδρες και οι περισσότερες γυναίκες έχουν διαποτιστεί με αρνητικά μηνύματα για την ισότητα και εκλαμβάνουν τις απόψεις που υποστηρίζουν την κατωτερότητα των γυναικών ως απόλυτα φυσιολογικές. Τα αρνητικά μηνύματα διαπερνούν τη σκέψη, τα συναισθήματα, τη γλώσσα και τη συμπεριφορά των ανδρών σε ανύποπτο χρόνο με αποτέλεσμα να τα εκφράζουν αιφνιδιαστικά. Η αναγνώριση αυτής της κατωτερότητας της γυναίκας σε σχέση με τον άνδρα, θέτει εμπόδια στο να ζήσει ως ελεύθερος άνθρωπος με αυτοπεποίθηση. Βιώνει συναισθήματα ταπείνωσης και αδικίας τα οποία βλάπτουν την ταυτότητά της και κλονίζουν την εμπιστοσύνη στον εαυτό της. Δημιουργούνται συγκρούσεις και αντιθέσεις στον ψυχικό της κόσμο, στη σχέση της με τον άνδρα και στις σχέσεις της με τις άλλες γυναίκες.
